Fokowate
Fokowate[2], foki (Phocidae) – rodzina drapieżnych ssaków morskich z podrzędu psokształtnych (Caniformia), obejmująca 19 gatunków.
Spis treści
[ukryj]Cechy charakterystyczne[edytuj]
- kończyny tylne wyciągnięte ku tyłowi, nieużyteczne przy poruszaniu się na lądzie
- brak małżowin usznych
- widzą bardzo dobrze, zarówno w wodzie, jak i na lądzie
- pływają szybko i niezwykle zwinnie
- pod wodą wytrzymują nawet do 40 minut
- młode pokryte są białym, gęstym futerkiem, zwanym lanugo
- Mogą nurkować do 200 m.
Środowisko życia[edytuj]
- w chłodnych morzach obu półkul
- w gromadach
- w większości w strefie przybrzeżnej
Choroby fok[edytuj]
- nosówka
- zapalenie płuc
- wścieklizna
- choroby układu oddechowego
- choroby związane z połknięciem niewłaściwego pokarmu, np. pustej reklamówki
Najcięższą z foczych chorób jest nosówka, która dziesiątkuje stada fok. Często przyczyną chorób foki jest działanie ludzi, jak to miało miejsce w przypadku mieszkanki helskiego fokarium, foki Krysi. Monety, które ludzie wrzucali "na szczęście", połknięte przez fokę zalegały w przewodzie pokarmowym bardzo długo i sukcesywnie były trawione. Uwalniane w ten sposób pierwiastki ciężkich metali zatruwały poszczególne organy wewnętrzne. Stwierdzono, iż bezpośrednią przyczyną nagłego zgonu był wewnętrzny krwotok na skutek gwałtownego pęknięcia śledziony[3].
Podział systematyczny[edytuj]
- Cystophora – kapturnik – jedynym przedstawicielem jest Cystophora cristata – kapturnik morski (kapturnik)
- Erignathus – fokowąs – jedynym przedstawicielem jest Erignathus barbatus – fokowąs brodaty (foka wąsata, foka brodata)
- Halichoerus – szarytka – jedynym przedstawicielem jest Halichoerus grypus – szarytka morska (foka szara)
- Histriophoca – kajgulik – jedynym przedstawicielem jest Histriophoca fasciata – kajgulik pręgowany (kajgulik, foka pręgowana)
- Hydrurga – amfitryta – jedynym przedstawicielem jest Hydrurga leptonyx – amfitryta lamparcia (lampart morski)
- Leptonychotes – weddelka – Leptonychotes weddellii – weddelka antarktyczna
- Lobodon – krabojad – jedynym przedstawicielem jest Lobodon carcinophaga – krabojad foczy, (foka krabojad, krabojad)
- Mirounga – mirunga (słoń morski)
- Monachus – mniszka
- Ommatophoca – foczka – jedynym przedstawicielem jest Ommatophoca rossi – foczka mała (foka Rossa)
- Pagophilus – lodofoka – jedynym przedstawicielem jest Pagophilus groenlandicus – lodofoka grenlandzka (foka grenlandzka)
- Phoca – foka
- Pusa – nerpa
Fokarium[edytuj]
Badaniem fok szarych i ich rozmnażaniem w celu zachowania ginącego gatunku zajmuje się Stacja Morska Uniwersytetu Gdańskiego, prowadząc unikalne fokarium w mieście Hel.
Ciekawostki[edytuj]
Foka Depka była pierwszą dziko żyjącą foką szarą urodzoną w fokarium w mieście Hel. Imię Depki oznacza kanał Głębinkę (Depkę) pomiędzy Rewą Mew a rewskim Szpyrkiem na Zatoce Puckiej. Depka nie jest jedyną foką, która opuściła helskie fokarium. Oprócz niej, w miejscowości Czołpino wypuszczono również na wolność Cumę, Adama, Bojkę, Dulkę, Denegę, Dryfa i inne. Nie wszystkim udało się jednak przeżyć w wodach Bałtyku.[potrzebny przypis]
Depka po "wycieczkach" do Danii i Niemiec powróciła do Polski. Często można ją spotkać w okolicach Pogorzelicy, Niechorza i Trzęsacza. W Niechorzu wydzielono dla niej część plaży, by mogła w spokoju tam odpoczywać, nie będąc nękana przez turystów, chcących zrobić sobie z nią zdjęcia.[potrzebny przypis]
W Bałtyku żyje również foka pospolita o imieniu Cętka, często odwiedza nasze plaże. Do niedawna tylko Cętka i Depka zamieszkiwały polskie tereny Bałtyku.
Od września 2007 roku na polskich plażach zaobserwowano również stadko liczące 6 osobników foki szarej. Harem najczęściej wypoczywa na Mewiej Łasze na Zatoce Gdańskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz